Σάββατο πρωί και ετοιμάζω πρωινό, “τριγυρίζοντας” στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Νιώθω ευχαρίστηση και υπερηφάνεια για την ποιότητα του φαγητού μου( μαύρο ψωμί, πράσινο τσάι, λίγο κατσικίσιο τυρί και φρούτα) καθώς δίνω σκληρή μάχη για την αποφυγή γλυκών .Περιπλανιέμαι στον ψηφιακό κόσμο ανυποψίαστη και χαλαρή, όταν ξαφνικά συνειδητοποιώ τί μου συμβαίνει!
Ταϊζω το σώμα μου υγιεινά , και το μυαλό μου με σκουπίδια!
Σκέφτομαι πως όλη αυτή την ώρα, βάζω μέσα μου βία, άθλια κουτσομπολιά, φόβο, ανασφάλεια για το μέλλον, δεκάδες ερωτήσεις του τύπου ”ναι αλλά..”, “αν όμως..”, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα συναισθηματικό “φούσκωμα “ και μια ψυχική “ δυσπεψία”.
Στα χρόνια που περνάμε, και καθώς το ψυχικό μας τοπίο είναι ευάλωτο, ασταθές και επιρρεπές σε απαισιόδοξες σκέψεις, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να προσέχουμε τί καταναλώνουμε διανοητικά. Χωρίς αμφιβολία, όλοι επιθυμούμε να είμαστε ήρεμοι, χαρούμενοι, δυνατοί και να βιώνουμε συναισθηματική και ψυχική ευεξία.
Ενώ λοιπόν γίνεται πολύς λόγος για την ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος με τη λήψη κατάλληλων τροφών, βιταμινών και συμπληρωμάτων διατροφής, ελάχιστα φαίνεται να μας απασχολεί η ισχυροποίηση του ψυχικού “ανοσοποιητικού” μας συστήματος.
‘Εχει αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας πως είμαστε σωματοψυχοδιανοητικά όντα, με στενά συνδεδεμένα και αλληλεξαρτώμενα τα μέρη που μας αποτελούν.
Έτσι ξεχνάμε ότι η θετική στάση ζωής μπορεί να συμβάλλει στην καλή μας σωματική υγεία, μιας και είναι πολύ γοητευτικός ο τρόπος με τον οποίο, το σώμα μπορεί να επηρεαστεί ή ακόμα και να κυβερνηθεί από τη λειτουργία της σκέψης και των συναισθημάτων.
Η δύναμη που μπορεί να ασκήσει το μυαλό πάνω στο σώμα, είναι ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα πράγματα στη ζωή.
Υπάρχει ένας συναρπαστικός νέος κλάδος της Ιατρικής, που ονομάζεται ψυχονευροανοσολογία, ο οποίος ερευνά - μεταξύ των άλλων - την αλληλεπίδραση της ασθένειας με το ψυχικό μας όργανο. Εκατοντάδες έρευνες αποδεικνύουν πως τα αρνητικά συναισθήματα και κυρίως η χρόνια δυσκολία διαχείρισής τους, προκαλεί αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος, κάνοντάς μας ευάλωτους σε ασθένειες.
Το σώμα αντιδρά σύμφωνα με τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και ενεργούμε.
Συνοψίζοντας, επειδή τόσο για το σώμα όσο κα για την ψυχή, είμαστε αυτό που “τρώμε”,
όλο αυτό τον απαιτητικό καιρό, ας πούμε ΟΧΙ στο πνευματικά πρόχειρο και φτηνό “φαγητό”, ας προσπαθήσουμε να “γευματίζουμε” με θαυμασμό και δέος για τα επιτεύγματα της ανθρώπινης φύσης και ας παίρνουμε “σνακ ευγνωμοσύνης” και “επιδόρπια αυτοφροντίδας”.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι πολλές φορές, δεν μπορούμε να αποφύγουμε το σκοτάδι, αλλά μπορούμε να καλλιεργήσουμε συνειδητά και σκόπιμα το ΦΩΣ.
留言